Sinds een paar jaar is ze een belangrijk gezicht van de ouderenzorg in de Noordoostpolder. Pauline van der Zee (39) uit Emmeloord bracht als coördinator welzijn van Zorggroep Oude en Nieuwe Land (ZONL) namelijk allerlei bijzondere activiteiten waar ouderen de hoofdrol speelden, naar buiten via (social) media zoals LinkedIN en de lokale pers. Van een pop-up camping, wasserette voor rolstoelen en scootmobiels tot een silent disco. Allemaal Gemaakt in dè Noordoostpolder.
Pauline van der Zee (39) maakt ouderenzorg een beetje zichtbaarder
Pop-up camping, silent disco en een wasstraat voor rollators
Deze zomer zette ze een pop-up camping op poten bij een paar woonzorglocaties van ZONL. ‘Ik ruik het gras’, zei een van de bewoners. ‘Wat heerlijk om de regen weer eens te horen tikken op het tentdoek, dat slaapt altijd zo lekker’, zei een ander. Eén vrouw kroop zelfs elke avond met een wijntje onder de luifel om de zonsondergang te bekijken. Het kan Pauline nog steeds ontroeren. ‘Het wereldje van ouderen is vaak heel klein, dit maakte hem iets groter.’
Mensen die er niet werken of een familielid hebben wonen, komen niet zo vaak binnen bij een verpleeghuis of een woonzorgcentrum. Logisch maar ook zonde, vindt Pauline. Want daardoor wordt een hele grote groep mensen letterlijk en figuurlijk afgesloten van de rest van de wereld. ‘Het is mijn droom om ouderen nog een rol te geven in de maatschappij. Ze te laten merken dat ze nog meetellen, nog bestaansrecht hebben. Dat ze misschien wel beperkt worden door hun ouderdom, maar dat ze er nog toe doen.’
Ik wil het liefst elke bewoner van onze vijf verzorgingshuizen een podium geven.
Activiteiten die écht bij ze passen
En dat begint allemaal met hen echt zien. ‘Ik wil het liefst elke bewoner een podium geven. Hen activiteiten bieden, die écht bij ze passen. Bij ZONL hebben we een fantastisch team dat een goed activiteitenprogramma voor ze heeft. Ik ben in mijn functie een soort verlengstuk daarvan.’ Als coördinator welzijn vult zij onder meer de bestaande activiteiten als koffiedrinken, spelletjes en gym aan met grote verbindende activiteiten. Die niet alleen goed zijn voor de bewoners, maar ook de zichtbaarheid van de ouderenzorg moeten vergroten.
De pop-up camping van afgelopen zomer was daar een mooi voorbeeld van. Met een reizende camping trok ZONL langs enkele woonzorglocaties van de zorggroep. Tenten, caravans, een vuurkorfje; overal werden bewoners bij betrokken, maar ook de buitenwereld.
‘Dat is het mooie van de Noordoostpolder, we willen allemaal wel wat doen voor elkaar. Dus ik deed een oproepje voor hulp en toen was het zo geregeld. Bovendien trokken de campings steeds veel bekijks van buitenaf. Dat maakte het extra gezellig.’
Wasstraat voor rollators
Dat was ook zo met de wasstraat voor scootmobiels en rollators, waar basisschoolleerlingen steeds kwamen helpen om te poetsen. ‘Ook deze reisde langs meerdere van onze locaties, met steeds andere scholieren uit de buurt.’ Het werd opnieuw ‘een feestje’, zegt Pauline. ‘Allerlei ondernemers wilden helpen, de gemeente ook. Met doekjes en schoonmaakmiddel, noem het maar op. Uiteindelijk was het zo leuk dat de kinderen soms helemaal niet meer naar huis wilden. Onze bewoners trouwens ook niet. Eén man zat om 8.30 uur al klaar met zijn scootmobiel, terwijl het pas om 10.00 uur begon.’
In drie van de woonzorglocaties van ZONL werd ook een silent disco gehouden voor de bewoners. Pauline: ‘Met een dj waar plaatjes konden worden aangevraagd, discoballen en dus koptelefoons waar ze de muziek op kon beluisteren. Best wel spannend, want we hadden geen idee wat er zou gaan gebeuren. Gaan mensen dit leuk vinden om 10 uur ’s ochtends?’ Maar het bleek een schot in de roos. ‘Ik had uiteindelijk te kort aan koptelefoons, er waren zoveel deelnemers. Mensen met dementie gingen opeens dansen en zingen, toen ze de muziek hoorden. Het was prachtig.’
Zwemmen
Het kan ook kleiner. ‘Er was bijvoorbeeld een vrouw in Wittesteijn die graag wilde zwemmen. Dat was te duur en ingewikkeld in verband met haar beperkingen. Maar nu hebben we een groep van zo’n acht bewoners samengesteld, die elke woensdag gaat zwemmen in het Bosbad. Dat kan dus wél.’
En zo was er ook een voormalige juf in het woonzorgcentrum, die in de coronatijd kinderen van een kinderdagverblijf online ging voorlezen. ‘Contact maken met de buitenwereld, zo belangrijk.’
Pakketjes inpakken voor de Jumbo, gewoon op onze locatie. ‘Deden we ook. Om iets terug te doen voor alles wat ze altijd voor ons doen.’ En bewoners die broodjes smeren voor de kinderen die meedoen aan de JAKO voetbaldagen.
‘Het is altijd wel spannend om zoiets te doen. Ouderen zijn mensen van de dag. Ze worden sneller ziek of komen zelfs te overlijden. Maar het levert zoveel op voor beide partijen, dat het zonde is om het niet te doen.’
Het is Paulines droom om elke ouder een podium te geven binnen ZONL. ‘Als je nou heel veel hebt gezongen in je leven en je komt hier wonen, waarom kun je hier dan niet ook af en toe optreden?’
Buurthuisfunctie
Nog een droom is dat de woonzorglocatie meer een soort buurthuisfunctie krijgt. ‘Dit is geen instelling, dit is een huis. En thuis nodig je toch ook wel eens mensen uit? Bij ons is ook iedereen welkom, ook al moeten we tegelijkertijd onze bewoners natuurlijk ook een beetje beschermen.’
De nieuwe Golfslag is voor Pauline dan ook een ideaalbeeld. ‘Zo zou ouderenzorg er in de toekomst uit moeten zien. Met onze bewoners, maar ook bewoners van buitenaf en een wijk die ook graag dingen samen wil doen.’
Om dat voor elkaar te krijgen, is juist die zichtbaarheid van de ouderenzorg erg belangrijk, vindt Pauline. ‘Zeker bij deze doelgroep moeten we niet de deur van het verzorgingshuis dichtdoen. Onze bewoners hebben een heel leven achter de rug, ze hebben een verhaal te vertellen waar we allemaal wat aan kunnen hebben. Al is het alleen maar om te laten zien dat je leven niet voorbij is, als je oud bent. En dat we voor elkaar moeten zorgen en connectie moeten blijven maken.’
